Allar lýsingar skulu gerast og leggjast fram á ein hátt, so tað týðiliga og greitt verður gjørt vart við, at talan er um lýsing. Tí skulu brúkararnir longu frá byrjan, tá ið tey lesa/síggja boðskapin vera gjørd varug við, at talan er um lýsing.
Verður lýsingin víst á plássi, sum ikki er ætlað lýsingum burturav, verða størri krøv sett til at gera tað týðiligt, at talan er um lýsing.
Eigari ella starvsfólk í virki má ikki, ímóti sannleikanum, siga ella geva nøkrum varhugan av, at hann ella hon ikki virkar sum liður í starvinum, handlinum, sínum handverki ella yrki, ella geva seg út fyri at vera brúkari*.
*Smbr. fylgiskjal 1, nr. 22 í Evropa-tingsins og Ráðsins boðskrivi 2005/29/EF um órímiliga handilssiðvenju hjá virkjum.